فضای مجازی | ستاره خلیج فارس

به گزارش خبرگزاری رسا، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای و تحلیل‌گر، طی یادداشتی در کانال شخصی خود نوشت: بیژن زنگنه وزیر نفت  که زمانی خود را ژنرال می انگاشت، گفته است "اگر در کار وزارت نفت تاخیر نینداخته بودند و می گذاشتند ۵ قرارداد مثل توتال منعقد کنیم، دیگر وضعیت کشور مثل امروز نبود"!

این وزیر پر ادعا اما ضعیف، به جای طلبکاری باید توضیح دهد عایدی قرارداد با توتال چه بود و اگر هیچ (صفر) بوده، فرقی نمی کند یک را در صفر ضریب کنیم یا سه یا پنج را! البته عایدی دو قرارداد با توتال به فاصله 20 سال صرفا صفر نیست چرا که به میزان معطلی و تعلل در بهره برداری از مخازن مشترک پارس جنوبی با قطر، خسارت دییده و ضرر کرده ایم.

شرکت فرانسوی توتال اعلام کرده برخلاف توافق، برای بار دوم زیر تعهد خود می زند و از ایران می رود. جالب اینکه توتال روی مخازن مشترک ایران و قطر در قطر کار می کند و اکنون اطلاعات محرمانه ما را به دست آورده و به مثابه "چو دزدی با چراغ آید، گزیده تر برد کالا" عمل می کند.

اعتماد یکطرفه و خسارت بار به توتال را می توان با کارنامه درخشان قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء سپاه مقایسه کرد که با وجود همه اتهام افکنی ها و تخریبگری های برخی دولتمردان، فاز دوم "بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی جهان" ) را راه اندازی کرد. ساخت این پالایشگاه در دولت دهم و با وجود سخت‌ترین شرایط تحریم آغاز شد. "ستاره خلیج فارس" می تواند روزانه 360 هزار بشکه را قالب سه فاز 120 هزار بشکه‌ای پالایش کند. تولید روزانه 36 میلیون لیتر بنزین با کیفیت یورو5، از جمله تولیدات این پالایشگاه است.

بنا بر اعلام آقای روحانی، فاز اول این پروژه در آغاز سال 96 به بهره‌برداری رسید و پس از یک سال و چند هفته، فاز دوم آن به ثمر نشست. این یک سال با برکت را که گامی بزرگ برای خودکفایی در مقابل تحریم بنزین است، با یک سال فرصت سوزی و اطلاعات دزدی توتال مقایسه کنید.

قرارگاه خاتم النبیاء (ص)  تنها یکی از ظرفیت های بزرگ داخلی است. صاحب نظران می گویند 80 تا 90 درصد قرارداد با توتال (توسعه فاز 11 پارس جنوبی) قابلیت اجرا توسط شرکت های ایرانی را دارد. چرا از این ظرفیت های بی دریغ ملی غفلت کنیم؟ همان گونه که دیپلماسی التماسی به خسارت ختم شد، التماس اقتصادی نیز آورده ای جز زیان و ضرر برای ما به همراه نخواهد داشت./۹۶۹/د102/ب1